ความหมายของคำว่า ' ปาณิ, ปาณี ๑ '

ความหมายของคำว่า ' ปาณิ, ปาณี ๑ '
ปาณิ, ปาณี ๑ หมายถึง น. มือ, ฝ่ามือ. (ป., ส.).

ปาณิเคราะห์
น. การจับเจ้าสาวด้วยมือ คือ การแต่งงาน. (ส. ปาณิคฺรห;ป. ปาณิคฺคห).
ปาณิดล
น. ฝ่ามือ. (ป., ส. ปาณิตล).
ปาณิธรรม
น. พิธีแต่งงาน. (ส. ปาณิธรฺม).
ปาณิมุกต์
น. ศัสตราที่พุ่งด้วยมือ เช่น หอก หลาว. (ส.).
ปาณิมูล
น. ข้อมือ. (ส.).
ปาณี ๒
น. สัตว์, คน. ว. มีลมหายใจอยู่, ยังเป็นอยู่. (ป.; ส. ปฺราณินฺ).
ปาด ๑
ก. เอาส่วนที่ไม่ต้องการออกโดยวิธีฝานบาง ๆ หรือกวาดออกเช่น ปาดผลไม้ส่วนที่เสียออก ปาดปากถังปากสัดปากทะนาน,โดยปริยายหมายความว่า เอาของมีคมฟันแฉลบ ๆ เช่นเอามีดปาดหน้า.